ඊළඟ දිනයේ ඔහු එනතුරු සුරංගී මඟ බලමින් සිටියාය. නමුත් ඔහු ආවේ නැත...
සුරංගීට දුක සිතුනේ බොහොමත් කාලයකට පෙරය. ඇගේ දුකට ගැලු කඳුළු ගංගාවක්
දිගේ මහ මුහුදට ගලා ගොස් මුතු බෙල්ලෙකු කුසයේ රැදුනි. කල් ඇවෑමෙන් ඒ කඳුළු
මුතු විය. ඒ මුතු කන්වල පැළඳ සිටින මුත් සුරංගී තවමත් දුකිනි . මේ
සුරංගී, සුරංගී ද අල්විස්ය. කඳුළු මුතු බවට පත්කළ ඇගේ පියා ප්‍රේමකීර්ති ද
අල්විස් ඇයට අහිමිව ගොස් අදට වසර විසිපහකි. "අම්මා කියන විදියට මේ ගීතය
ලියලා තියෙන්නේ මං වෙනුවෙන්. ඒ අවදියේදී මගේ කන විදලා තිබිලා නැහැ. මට
මතකයක් නැතත් කරනවා ඔහු ඉදිරියට සිදුවන්නට තිබෙන සිදුවීමක් ගැන මවා
ගනිමින් මේ සින්දුව ලියන්නට ඇති කියලා," සුරංගී තම නැසී ගිය පියාගේ
මතකයන් අවදි කළාය.
පිවිසෙන්න
No comments:
Post a Comment