සකුරා සුවඳ 7 (පොදු ස්ථානයන් භාවිතය)
සකුරා සුවඳ 1 (පිවිසුම )
අද මා සකුරා සුවඳින් ගෙන එන්නට බලාපොරොත්තු වන්නේ පොදු ස්ථානයන් භාවිතයේදී ජපන් ජාතිකයන් අනුගමනය කරන සිරිත් විරිත්ය.
මෝටර් රථ වාහන නිෂ්පාදනයේ පුරෝගාමින් මොවුන්ය. අනෙකුත් බොහොමයක් දියුණු රටවල මෙන්ම ජපානයේද මෝටර් රථයක මිල ඉතා අඩුය. ජපන් රජයෙන් ලැබෙන ශිෂ්‍යත්ව මුදලකින් ජීවත්වන මට වුවත් උවමනා නම් මෝටර් රථයක් මිලට ගන්නට පුළුවන. ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය, ඕස්ට්‍රේලියාව වැනි රටවල ඉගෙන ගන්නා මගේ මිතුරු මිතුරියන් කියන්නේ වාහනයක් නොමැතිව ඒ රටවල වැඩකටයුතු කරගැනීම අපහසු බවය. නමුත් ජපානයේ තත්වය ඊට ඉදුරාම වෙනස්ය.මගේ විශ්ව විද්‍යාලයේ ඉහලම නිලය දරණ සභාපතිවරයාගේ සිට පහලම නිළය දරණ පිරිසිදු කිරීමේ නිළධාරියා දක්වාම වු සියළු දෙනාම භාවිතා කරන්නේ පොදු ප්‍රවාහන සේවාය. නැතිනම් තමාගේ දෙපයේ පිහිටය. දිනපතා කිලෝමීටර් පහ හයක් වැනි කෙටි දුරක් ගමන් කරන්නන් භාවිතා කරන්නේ පාපැදිය. පයින් ගමන් කිර්‍රමද මෙහි නිරන්තරයෙන් දැකිය හැකි
ලක්ෂණයකි
.
අප මෙහි පැමිණි මුල් කාලයේ නිතර එහෙ මෙහෙ යාමට සිදුවන විට මා සමඟ ආ මිතුරියක් පැවසුයේ ත්‍රී රෝද සේවාවේ සැබෑ වටිනාකම ඇය අවබෝධ කරගත්තේ මෙහි ආ පසු බවය. ජපානයේ හොද කුලී රථ සේවාවක් තිබුනද ඒ සේවා ලබාගැනීම වියදම් අධිකය. මුල් කිලෝමීටර දෙක සදහා අය කරන මුදල යෙන් 780 කි. එය රුපියල් දහසකට ආසන්න මුදලක් වන අතර අඩි දහය දොළහක් ගමන් කලත් ගෙවන මුදලේ වෙනසක් නැත.
මා දිනපතා විශ්ව විද්‍යාලයට යන්නේ උමං දුම්රියකිනි. මගේ ගමනට වරකට විනාඩි 30-40 ත් අතර කාලයක් ගතවේ. එය මෙසේය.
දුම්රියේ මා ගමන් කළ යුතු කාලය හරියටම තත්පර 150 කි (එක් දුම්රිය ස්ථානයක දුර).
දොර ඇරීමට ගත වන කාලයද සලකා මෙය විනාඩි තුනක් ලෙස ගත හැක. මේ විනාඩි තුන තුලදී දුම්රිය
තෝක්යෝ බොක්ක යටින්ද සැලකිය යුතු දුරක් ඉතා වේගයෙන් ගමන් කරයි. උමං දුම්රියට නැගීම සදහා මා මගේ
කාමරයේ සිට කිලෝමීටර 1.1 ක දුරක් පැමිණිය යුතුය.සෑම විනාඩි හතරකටම වරක් දුම්රියක්
පැමිණෙන නිසා දුම්රිය ස්ථානයට ළඟා වු වෙලාවේ සිට විනාඩි 7-8ක් ඇතුළත මට ඊළග දුම්රිය
පොළට යා හැක.එතැන් සිට මගේ විද්‍යාගාරයට මා තවත් කිලෝමීටර් එක හමාරකට ආසන්න දුරක් පයින්
යා යුතුය. එවිට මා දිනපතා කිලෝමීටර් පහක් හෝ ඊට වැඩි දුරක් පයින් යා යුතුය.
...................................................
පිවිසුම
http://sandamalisakunthala.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment